Project: What in the life,

CURRENTLY AT 'DE TUIN VAN SMID, LEIDEN TILL JULY!!' 

What in the life is an exhibition based on everyday life. I have found myself sometimes surprised at where this world and humanity is going. It scares me, and what scares me in turn inspires me greatly. Because of this I collected all possible subjects and observed them and started to make paintings with them. I portray these with human figures that are gender-neutral. Made relevant to everyone. Because everyone can feel this way, not only me. I am quite aware of that as I base it on my own fears but also what I experience from the outside world and the people around me. I have heavy feelings along these paintings. The way you want to see it or read it is all up to yourself. Take a look what the colors and the text and figures do with your emotions and for once don't ignore these emotions.

All paintings have their own poem with it. See and read them below :)

Ik heb een knuffel nodig,
Niet zo één met de duur van een oog blink,
Maar zo één die je je zorgen even laat vergeten.
Laat vergeten wat we al weten,
Als zachte kreten.
Een knuffel vol lustige zorgen,
Die we kunnen vergeten tot morgen.
Een knuffel met een oneindige duur,
Samensmeltend als een steunmuur.
Ik heb een knuffel nodig,
Niet zo één met de duur van een oog blink,
Ik wil een gevoel dat ik wegzink.
Wegzink van mijn bestaan,
Een knuffel die voelt als vredig heengaan.
Ik heb een knuffel nodig. -RJ

That even when everything is changing,
I will always love you.
How I love you when you don’t know who you are,
How I love you when you feel like some type of all-star.
How I love you when you are screaming at me,
How I love you when you treated me like I wasn’t your cup of tea.
How I love you when I thought you did love me too,
How I love you when you saw me as some sort of taboo.
How I love you when you only saw yourself,
How I love you when I broke down like an overfull bookshelf.
How I love you is the only feeling I can feel,
How I love you is my one and only meal.
So is it crazy,
That even when everything is changing,
I will always love you. - RJ

                                                                                                                                                    De wenselijkheid van een gezamenlijke dans,
Zo samen zijn,
Is daar ergens nog een kans?
Dansen tot de ochtenduren,
Is dat nog mogelijk,
Is dat nog iets wat we doen van nature?
Van een dans in de club,
Vol energie en passie,
Naar een dans voor de break-up.
De wenselijkheid van een gezamenlijke dans,
Zo samen zijn,
Zo dans die ze beschrijven in je favoriete romans.
Dansen tot de avonduren,
Is dat nog iets wat we doen,
Zodra we onze ogen openen als ik-figuren?
De wenselijkheid van een gezamenlijke dans,
Zo samen zijn,
Is daar ergens nog een kans? -RJ

 I don’t know what the fuck I’m doing,
searching for a new viewing.
Looking into out world’s struggle,
While everyone lives inside this bubble.
The bubble of the unknown,
A bubble of creatures still feels so alone.
Alone in a place, I’m in for the first time.
A place that feels like an unorganized crime.
A crime to say I’m scared, a crime to say I’m not okay.
Like a life without foreplay.
Without foreplay no right to say,
Sorry, I don’t know it either way. - RJ

So much going on,
Still don’t know where I belong.
Still don’t know where I belong.
Don’t know where I belong.
Don’t know where I belong.
Know where I belong.
Know where I belong.
Where I belong.
Where I belong.
I belong.
I belong.
I belong. Even when there is so much going on. -RJ
 

Hoe jij mij liet leren,
Door mij te laten zien,
Hoe het niet moet.
Een momentopname,
Gedachten bundelen samen,
Gedachten over het onverdraagzame.
Maar wat is goed en wat is fout,
Is dat iets dat jij beschouwd,
Of is het al voor je voorgekauwd?
Meningen worden pas gevormd,
Wanneer het onrecht al is binnenstormt,
En jou gedachten zijn hervormd.
Dus als ik een moment nodig heb om mijn emoties te laten zakken,
Is dat een kracht die zelfs jij niet kan afpakken,
Zo leer ik mij te herpakken.
Zo leer ik hoe het wel moet. -RJ

From being loved,
Into loving,
Into creating love.
But what if I was loved wrong,
Is this supposed to be where I belong?
How do you love when you never thought how to?
Is it just something u dip into?
Dip into something that feels like concrete,
That leaves me bleeding like a lonely woman in the streets.
Into love is where I want to go,
Create an addiction as strong as Indian tobacco.
An addiction called creating love,
 Something I hope we never get rid of. -RJ

Werberte,
They ask ‘who are you?’
I know.
But what if  I fall through?
Fall through the unknown feeling about myself.
Worried.
Like an empty bookshelf.
An empty bookshelf with unheard stories.
Terrifying.
Stories full of lifetime worries.
I choose to make my name worth a living.
U heard me right.
Like it’s all I am giving.
I choose to be reborn.
One day.
Like the golden age of porn.
Like a new person.
Full of life.
With perfect proportion.
The perfect proportion of rebirth.
Is all you have on this earth. -RJ

All the words that are not yes.

All the words I said yet u never heard my no.
Was I just some shitty talk show?
It’s the people you trust the most,
What if,
That trust caused me another diagnose.
A diagnose full of shame,
Almost the feeling,
Of sharing your family name.
How I heard in your voice you knew you were wrong,
You decided,
Let it hurt almost twice as long .
The way you asked to do it one more time,
A forever goodbye,
How the fuck can you still see this as a victimless crime?
All the words that are not yes,
Now is your time, 
Time to confess. -RJ

All I needed was comfort,
That’s not just getting the word,
It’s knowing you were mad,
Because my skin became this type of scratchpad.
It’s knowing you didn’t even sob,
When my poison didn’t do the job,
It’s knowing we’re full toxicity,
No single piece left of mortality.
It’s knowing about my scream for dying,
But the moment is I knew you were trying.
So it’s knowing I don’t have the right to be mad,
Cause I know I left you feeling sad.
Yet all I needed was comfort,
And all you gave me was your abort. -RJ